سازم با من آشتی کن

خشک چوبی خشک سیمی خشک پوست

از کجا میاید این آوای دوست

حاج قربان نوازنده زرین دست دو تار پس از اجراهای عمیقا احساس برانگیز در اروپا که منتجه به اشک نا خودآگاه فرنگیان گردید از خاطرات خود گفت

به مدت چند دهه به فتوای غریب علمای دین دست به ساز نبرد تا انکه بعد از چند سالی از انقلاب پنجاه و هفت برگشت به سوی دوست دیرینه اش دو تار

به گفته خودش چندین سال منت ساز کشید که با او آشتی کند و فراموش کند فراق چندین ساله دست و خشک سیم و خشک چوب

ای ساز من

میدانم که در چند سال اخیر هستم و نیستم

می آیم و می روم

کامی میگیرم اما ان طور که بایسته و شایسته است دلی نمی بندم

با من آشتی می کنی؟